مصرف جعفری خشک خانگی سرطان شایع مجاری ادراری را از بین می برد

جعفری خشک خانگی یک سبزی خوش طعم و غنی از مواد مغذی است که برای اولین بار توسط رومیان و یونانیان باستان برای استفاده به عنوان یک غذای دارویی کشت شده است.

همراه با هویج، ازگیل، رازیانه و کرفس، جعفری عضوی از خانواده چتریان است، گروهی از گیاهان معطر و دارای ساقه توخالی که بسیاری از آنها ریشه های خوراکی دارند.

این منبع غنی از ویتامین های A، C و K، فولات، پتاسیم، آهن، فیبر و ترکیبات آنتی اکسیدانی است.

امروزه بیشتر از جعفری تازه به عنوان سبزی یا چاشنی استفاده می شود. با این حال، مانند سایر سبزیجات دارای برگ های بسیار مغذی، جعفری نیز می تواند به عنوان سبزی مصرف شود.

اگرچه انواع مختلفی از جعفری خشک وجود دارد، اما رایج ترین انواع آن جعفری فرفری و جعفری ایتالیایی یا برگ تخت است.

واریته فرفری دارای برگ‌های سبز روشن و فشرده است که در امتداد لبه‌ها به سمت داخل پر می‌شوند، در حالی که جعفری با برگ‌های تخت دارای برگ‌های صاف و تیره‌تر است که از نظر شکل و اندازه بسیار شبیه برگ‌های گشنیز است.

جعفری خشک ایتالیایی معطرتر و خوش طعم تر از جعفری فرفری است که طعم آن کمی تلخ تر است.

در حالی که گونه‌های مجعد و ایتالیایی برای برگ‌هایشان کشت می‌شوند، جعفری ریشه‌ای کمتر رایج برای ریشه‌های خوراکی آن که دقیقاً شبیه به جعفری است، کشت می‌شود.

در حالی که جعفری خشک طعم شیرینی تند دارد، جعفری ریشه دارای طعم گیاهی و خاکی تری است که یادآور جعفری برگ تخت است.

در رستوران ها، جعفری فرفری تازه اغلب در کنار غذای اصلی قرار می گیرد تا به پر شدن بشقاب کمک کند.

با استفاده از این روش، چاشنی است که بسیاری از مشتریان رستوران ترجیح می‌دهند آن را نخورند.

اما جویدن یک شاخه جعفری خشک پس از پایان غذا می‌تواند به پاکسازی کام و طراوت نفس شما کمک کند کاری که رومیان باستان کشف کرده‌اند.

جعفری تازه برگ تخت دارای طیف وسیع تری از کاربردهای آشپزی است زیرا طعم آن در غذاهای گرم بهتر می ماند.