دمای لامپ فیلامنتی اشکی حدود 2800 تا 3300 کلوین است. از یک لوله کوارتز دو سر خطی شامل یک رشته تنگستن تشکیل شده است که به صورت مقاومتی گرم می شود.
لوله کوارتز تا 400 درجه سانتیگراد یا بیشتر گرم می شود و حداکثر دمای مجاز 900 درجه سانتیگراد است. گاز هالوژن به جای گاز بی اثر استفاده می شود زیرا دمای رنگ رشته را تا حدود 300 کلوین افزایش می دهد.
همچنین از رسوب تنگستن بر روی دیواره کوارتز جلوگیری می کند، به دلیل چرخه انتقال مواد شیمیایی تنگستن هالید احیاکننده بالای 250 درجه سانتی گراد دمای دیواره کوارتز.
این امر عدم یکنواختی شدت نور را به دلیل سیاه شدن پوشش سرکوب می کند. مزیت اصلی لامپ های تنگستن نسبت قیمت عمر پایین آنها است. این متداول ترین روش گرمایشی است.
لامپ تخلیه گاز نجیب قوس بلند دارای دمای رنگ 5500-6200 کلوین است. رایج ترین مورد استفاده لامپ زنون است. یک پالس ولتاژ بالا در ابتدا بین الکترودها، تخلیه گاز را مشتعل می کند که سپس تابش توان بالایی در چگالی جریان بالا ایجاد می کند.
مزیت اصلی لامپ های قوسی زمان افزایش دما کمتر در مقایسه با لامپ های تنگستن است.
سیستم های RIP گرم شده در کوره از گرمایش مقاومتی کلاسیک استفاده می کنند. در اینجا یک گرادیان دمایی کاملاً مشخص در امتداد محور مرکزی محفظه وجود دارد.
منبع گرما دارای تقارن دایره ای است و به طور مداوم در دمای حالت ثابت نگه داشته می شود. نرخ رمپ برای گرمایش و سرمایش با سرعت بالا و پایین بردن ویفر کنترل می شود.
مقاومت مکانیکی: سیم برای رشته های لامپ در ابتدا باید به اندازه کافی انعطاف پذیر باشد تا به قطر سنبه قابل مقایسه با قطر سیم سیم پیچ شود بدون شکافتن یا شکستگی “چوب سبز” اما رشته ها باید در عملکرد در دمای 75٪ از دمای ذوب، سفت و غیرقابل انعطاف شوند.
به طوری که پیچ های سیم پیچ جابجا نمی شوند و سیم کشیده نمی شود. کنترل ریزساختار نه تنها سیم هنگام کشیده شدن بلکه پس از تبلور مجدد در دمای بالا این نتیجه شگفت انگیز را ایجاد می کند.
تنگستن غیر ساگ برای استفاده در لامپ تقریباً 30 تا 50 پی‌پی‌ام پتاسیم عنصری را در خود جای داده است که به شکل ترکیبی در مرحله آماده‌سازی پودر یک فرآیند پودر متالورژی معرفی شده است.
سیم کشی کنترل شده در چند مرحله، با بازپخت میانی، منجر به یک ریزساختار فیبری خطی از دانه های دراز موازی با محور سیم می شود.
پتاسیم که در تنگستن نامحلول است تا حد امکان به طور یکنواخت در سراسر سیم پخش می شود و به صورت گلبول های کوچک در امتداد مرزهای دانه متمرکز می شود.
ریزساختار فیبری به سیم انعطاف پذیری مشابه طناب می دهد به طوری که می توان سیم را به راحتی و بدون شکستگی خم کرد.
