در طول سال ها، بسیاری از تکرارها و مدل های مختلف از کاپشن خلبانی مشکی و بمب افکن ساخته شد. در ایالات متحده، کاپشن های “B” معمولاً بر اساس پوست گوسفند بودند در حالی که کاپشن های مدل “A” چرمی با روکش پشم، پنبه یا ابریشم بودند.
اولین کاپشن پرواز معروف مدل Type A-1 بود که بین سالهای 1927 تا 1931 عرضه شد. این کاپشن توسط سوپراستارهای پروازی آن روز مانند جیمی دولیتل پوشیده شد.
A-1 اولین کاپشن بود که دارای کمربند پشمی بافتنی و سرآستین بود که استاندارد طراحی را برای کاپشن های پروازی آینده تعیین می کرد.
همچنین دارای نمای بیرونی از پوست شنل (نوعی پوست گوسفند)، دو جیب محموله بالدار، آستر پنبه ای سنگین و دکمه های بوق برای بستن بود.
ارتش در نهایت پوست شنل را رها کرد، زیرا به اندازه کافی دوام نداشت تا بتواند از اهداف سودمندی که برای آن ساخته شده بود، جان سالم به در ببرد.
نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در سال 1931 جانشین کاپشن پرواز نوع A-1، مدل Type A-2 را معرفی کرد. این کاپشن تا سال 1943 توسط طیف گسترده ای از تولید کنندگان در سراسر ایالات متحده تولید می شد، مواد و تغییرات طراحی بسیار متفاوتی داشت.
در آن زمان مشغول به کار شدند. به طور کلی، یک نوع A-2 از چرم اسب ساخته شده بود، که بسیار سخت تر از پوست شنل بود و با ابریشم پوشیده شده بود. هنوز هم برای کابین‌های باز طراحی شده بود، که این ویژگی قفل‌های محکم و جیب‌های تقویت‌شده را توضیح می‌دهد.
یقه A-2 می تواند به طور کامل بسته شود تا از کاربر در برابر باد محافظت شود و برش نسبتاً باریک و کاربردی آن برای کابین تنگ ایده آل است.
همانطور که مشخص شد که ایالات متحده در جنگ جهانی دوم به نبرد خواهد پیوست، تقاضا برای مواد اولیه A-2 افزایش یافت و مشخصات A-2 برای استفاده از چرم بز و آسترهای پنبه ای اصلاح شد.
